Yazamıyor olmakla ilgili yazıyor olmak kronik bir eylem haline dönüşmüş bende. Aradan zaman geçmişse mutlaka yazamayışım ile ilgili dertlenip ilk satırlarımı bunun için ayırıyorum ve bunun için yazıyorum. Kronikliğin yanında keyifli hale dönüşmesi de cabası. Böyle giderse yaz(a)mamak üzerine güzel bir koleksiyonum olacak. Belki bir gün bunları derleyip hangi şartlarda yazıp yazamadığım ile ilgili kendi adıma bir sonuca varabilirim.

Yazıp yazamamak arasında yine iki aydan fazla geçmiş. Ondan bir öncekinde de benzer bir durum söz konusuydu. Bu durumlar arasında da en çok üzüldüğüm yazmak isteyip te yazamadıklarımın satırlar arasında yerini alamaması. Mesela işlerimin çok yoğun olması ile yaşadığım gerginlik ve stresin sağlığıma etki etmesi gibi; gözümün seyirmesi, sağ diz kapağımdaki ağrı; yürümemi engeleyecek kadar ve belim. Neyseki geçti bunlar. Eser kalmadı desem yeridir. Sonra bir de havaların ısınmaya başlamasıyla hareketlenen sosyal yaşantım. Sevdiğimin bir süre uzağımda olması. Poi çalışmalarımızın hızlanması. Poi Art ekibi olarak Ankara seyahatimiz...

Neyseki bu arada kalanların bir kısmı Poi çalışmalarımızın hızlanmasıyla ortaya çıkan web sayfamızda yer buldu. Poi Art için uzun soluklu web projesinin de çalışmalarına başlamışken öncelikle bir blog açalım istedik. Birkaç satır birşeyler yazalım, videolarımızı paylaşalım ve etkinliklerimizi duyarılım diye. İşte buraya yazmaya vakit ayıramayıpta Poi Art blog’una yazdıklarımı buradan okuyabilirsiniz.

Bunun dışında geride kalanlar ise geride kalıyor! Ne yazık...